Donderdag hebben we een rustdag of noem het Braziliaanse dag ingelast. De ganse dag zo weinig mogelijk gedaan, wat rondgeslenterd en hangmat gelegen. Het was niet zo makkelijk hen van het nut van zo'n dag te overtuigen, maar het feit dat de achteruitgang bij enkele oma's in hogere versnelling stond hielp ook.
Vrijdag zijn we dan met zijn allen naar Gert, de Nederlander van pousada Volta in Paraty Myrim getrokken. Mijn ma had dit van Staf gehoord en wou daar absoluut naar toe, en ik als altijd luisterende zoon dus maar braaf gevolg aan gegeven. Na een telefoontje kregen we te horen dat het restaurant dicht was, maar voor een rondleiding mochten we langs komen. Zoals de vorige keren werden we hartelijk ontvangen, een biertje met een knabbeltje en een uitgebreide rondleiding. De oma's vonden het geweldig, het einde van de wereld! Of het begin zoals Gert het noemt. Daarna nog een 5 tal km verder langs een onverharde aardeweg met veel putten tot aan het strand. Daar een klein hapje in de enige barak die er staat en een plonsje in de zee. Ten slotte nog eens langs die bobbelweg terug naar Paraty. FOTO'S
