woensdag 26 oktober 2011

Ja, ik leef nog!

Blijkbaar maken zich een aantal mensen zich ongerust! En het is inderdaad een schande dat ik al zolang niets meer geschreven heb! Hoe het komt: ik weet het niet, nogal druk de laatste tijd, maar vandaag heb ik na weer enkele boze mails me toch nog maar eens achter mijn computer gezet.
Begin oktober was Marina (Hoefstad) met Paula & Patrick nog enkele dagen op bezoek en het was weer gezellig, wat bijpraten, een hapje, ....
In die periode had ik de nodige problemen met Blackie (mijn zwarte hond): die zijn nieuwe hobby was kippen gaan vangen! En hij ging vooral bij de geburen die daarna (niet ten onrechte) hun beklag bij mij kwamen maken en een telkens een vergoeding vroegen voor hun gesneuvelde kippen. Mijn tuinman had hem enkele keren gezien, dat hij terug kwam met een kip in zijn muil, rustig wat op knabbelde en dan de rest ergens begraafde (waarschijnlijk als reserve voor later) Ondertussen had hij toch al een achtal kippen bij twee verschillende buren soldaat gemaakt. Toen een afspraak met de geburen gemaakt: jij laat Uw kippen pas vanaf 10u vrij, ik hang mijn hond aan een ketting van (ten laatste) 10u totdat het donker is. Dit werkte behoorlijk en het was een tijdje wind stil! Tot op een avond: ik maak Blackie los en ga nog snel voordat het helemaal donker is mijn tuin wat besproeien, komt hij achter mij aan, via de tuin onder de draad door naar mijn kippenren. Ik, met het idee dat mijn kippen al binnen waren zo snel mogelijk achter hem aan, pak hem met zijn vel en zwier hem over de draad. Sluit het kippenhok zonder te checken of de kippen inderdaad binnen waren. Een tijdje nadien zie ik hem met een kip in zijn muil rustig over het gras wandelen, zo een beetje stoefen van kijk ik heb toch weer eentje!!! Nu waren dat mijn kippen, die blijkbaar uitgevlogen waren en zich te goed wilde doen van het naastgelegen groen!
Conclusie: ik was eindelijk al mijn puppies (3) kwijt geraakt en 's anderendaags ben ik Blackie bij iemand die op zoek was naar een grotere hond gaan afzetten. De eerste dagen was Bruny maar triestig, zo alleen, maar ondertussen begint die heel wat kalmer, aangenamer te worden. Nu is het afwachten tot ik nieuwe kippen ga kopen of dat zo blijft!!!!